Burası spor blogu değilmi, kendindemisin diyenler olacaktır. Ama durun okuyun biraz yazıyı. Aslında böyle yazılar yazmasından çok anlamam. Sevgililerime bile hiçbir zaman aşk mesajları yollamayı beceremem. İçimize odun kaçmış napalım. Spor aşkıyla yanıp tutuşurken, stadlarda oradan oraya gezerken aşk sözcüklerini unutmuşuz :)
Herneyse lafı uzatmadan başlayayım anlatmaya. Bundan 4,5 - 5 sene önce ergenliğinde vermiş olduğu gazla msn adreslerinin bilgilerini ele geçirip kendi çapımızda hackerlık yapıyoduk. Bu Password bilgilerini ele geçirdiğim adreslerden birinde tanışmıştım Narsizse'yle ( gerçek adını vermeme gerek yok ). Gel zaman git zaman bizim muhabbet koyulaştı, konu konuyu açtı. Ortak zevklerimiz olduğu ortaya çıktı.
Konuştukça konuştuk. Ailemizi anlattık, dertlerimizi paylaştık. Artık öyle olmuştukki en ufak birşey olsa birbirimizle paylaşıyorduk. Tabi bu arada ikimizde büyümüş ve hayatlarımızdaki değişimlere hazır hale gelmiştik. Ben Kütahya'ya giderken Narsizse o sene ÖSS'ye hazırlanmış ve Konya'yı kazanmıştı. Hep söylediğimiz birşey vardı. Ne olursa olsun her zaman irtibatta olacağız, hiçbir zaman bu irtibatı koparmayacağız diye. Ama ne olduysa Narsizse ve benim aram bozuldu ( benden kaynaklı sebeplerden dolayı ). Ama asla aramız bozuk, konuşmuyoruz diye birbirimizden kopmadık. 6-7 ay konuşmadık ama ilk konuşmaya başladığımızda sanki hiç o küskünlük yaşayan biz değilmişiz gibi yine başladık herşeyi anlatmaya.
Bana bu kadar uzak olan ama en yakınımda olan çok az kişi olmuştur. Bunlardan biriside Narsizse oldu. Her konuştuğumuzda ( 3 yılda hemen hemen hergün ) gülme krizine girebildiğim yegane insan, benim deme şunu dememe rağmen " bebeee " deyip çıldırtan insan, herşeyimi rahat rahat anlatabildiğim insan vs vs vs diye çoğaltırım bunu ama sulu göz olduğu için dayanamaz ağlar o. Hep dostum olarak kal. Sevgililerimiz olsada, hayatımızı birileriyle birleştirsekte, çocuklarımız olup hayatın curcunasıyla koşuştursakta hep kal benle. Hem unuttunmu senin şahit ben olacağım kızım :)
Hayatımda değerli olanların değerini pek bilmeyen ben, klavye başına oturduğumda bile ne yazacağımı kara karar düşünüyordum. Aceleyle oldu biraz yazı ama umarım anlamışsındır değerini.. Hep kal Narsizse. Herşeye rağmen, herkese rağmen. Hep birşeyler anlatmak istediğimde ve elim telefon rehberine gittiğinde seni rahatlıkla arayabileyim. Hiçbir zaman unutulmadın, unutulmazsın.
Dostluk iki ayrı bedendeki tek bir ruhtur..
0 yorum:
Yorum Gönder